Падчас актывізацыі дзейнасці педагогаў па самаадукацыі важна рэалізацыя дыферэнцыраванага падыходу ў вызначэнні асноўных кірункаў прафесійнага развіцця. Бесперапыннаму павышэнню прафесійнага майстэрства педагогаў спрыяе правільна арганізаваная работа па самаадукацыі.
Мэты самаадукацыі:
- павышэнне прафесійнай кампетэнтнасці;
- пашырэнне педагагічных і псіхалагічных ведаў;
- паглыбленне ведаў па методыцы вучэбных прадметаў;
- авалодванне дасягненнямі педагагічнай навукі, перадавой педагагічнай
практыкі.
Для маладых спецыялістаў:
- адаптацыя педагагічнай дзейнасці;
- усведамленне мэт і каштоўнасцей асобасна-арыентаванай мадэлі выхавання;
- навучанне і развіццё, фарміраванне асноў педагагічнага майстэрства.
Для настаўнікаў, якія працуюць больш за 5 гадоў:
- засваенне тэхналагічнага цыклу прафесійнай дзейнасці;
- авалодванне спосабамі праектавання адукацыйнага працэсу з мэтай павышэння яго эфектыўнасці;
- фарміраванне ўменняў аналізаваць навукова-метадычную літаратуру;
- выкарыстанне атрыманых ведаў на практыцы, актывізацыя творчых здольнасцей.
Для вопытных, творчых настаўнікаў:
- актуалізацыя здольнасцей да перапраектавання асабістай дзейнасці ў кантэксце тэндэнцый развіцця псіхолага-педагагічнай навукі;
- праяўленне творчага патэнцыялу педагога;
- развіццё навукова-даследчай дзейнасці.
Патрабаванні, якія неабходна ўлічваць пры выбары тэмы па самаадукацыі:
- актуальнасць;
- улік дасягнутага ўзроўня дзейнасці, інтарэсаў і патрабаванняў педагогаў;
- цесная сувязь з пэўнымі навукова-педагагічнымі даследаваннямі і рэкамендацыямі, з педагагічным вопытам іншых устаноў.
Функцыі самаадукацыі:
- кампенсаванне недахопаў атрыманай адукацыі;
- пастаянная адаптацыя ў прафесійнай дзейнасці, якая змяняецца, да яе тэхналогій;
- бесперапыннае развіццё творчага патэнцыялу асобы.
